1880: Επίσημη Έναρξη του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών

Εκτύπωση άρθρου Εκτύπωση άρθρου | Αποστολή με Email Αποστολή με Email

02/05/1880: Επίσημη Έναρξη του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών. Συγκεκριμένα το αθηναϊκό Χρηματιστήριο άρχισε κανονικά τις εργασίες του στεγαζόμενο στη δυτική πλευρά της οικίας Μελά, (εκεί όπου αργότερα θα εγκατασταθεί το Ταχυδρομείο). Προηγουμένως και κατά το ίδιο έτος (1880) είχε εγκριθεί ο Κανονισμός Λειτουργίας του και είχε επίσης συγκροτηθεί η πρώτη Επιτροπή του Χρηματιστηρίου υπό την προεδρία του Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας (ίδρυση 30/03/1841) Μάρκου Ρενιέρη, ο οποίος δεν απεδέχθη την εκλογή του και έτσι οι συμμετέχοντες στην Επιτροπή τραπεζίτες της εποχής ρύθμιζαν εξ ολοκλήρου τα της εσωτερικής λειτουργίας του Χρηματιστηρίου.
Η ίδρυση του χρηματιστηρίου είχε γίνει 4 χρόνια νωρίτερα στις 30/09/1876.

Σύμφωνα με τις αρχικές ρυθμίσεις, ο αριθμός των χρηματιστών και μεσιτών ορίστηκε σε 25, ενώ η καταβλητέα εγγύηση περιορίστηκε με Βασιλικό Διάταγμα σε 5.000 δραχμές (η πρόταση της Επιτροπής ήταν για 25.000 δρχ). Το πρώτο Δελτίο Τιμών που εκδώθηκε στις 12/05/1880, περιείχε 17 διαπραγματεύσιμους τίτλους:
– 6 κυβερνητικά ομόλογα,
– 1 εταιρικό ομόλογο, 
– 10 μετοχές εταιριών, από τις οποίες οι μεγαλύτερες ήταν: Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, Εταιρία Μεταλλουργείων Λαυρίου και Γενική Πιστωτική Τράπεζα.

Μέχρι το 1918 το ΧΑΑ είχε τον «τύπον του ελεύθερου Χρηματιστηρίου», υπό την έννοια ότι το κράτος δεν παρενέβαινε στη λειτουργία του. Η παρέμβαση του Κράτους στο Χρηματιστήριο έγινε αργότερα, με το Νόμο 1308 του 1918, ο οποίος επέβαλλε αυστηρές διατάξεις στις συναλλαγές. Η επίβλεψη της εφαρμογής του νόμου ανατέθηκε σε κυβερνητικό επόπτη.

Το ΧΑΑ αποτελεί το δεύτερο μακροβιότερο οικονομικό θεσμό στην Ελλάδα μετά την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Η επίσημη έναρξη των εργασιών του το 1880 δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός αλλά συνυπάρχει με την ίδρυση, στα τέλη του 19ου αιώνα, και άλλων περιφερειακών χρηματιστηρίων τόσο στην Ευρώπη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Το φαινόμενο αυτό συσχετίζεται με την ανάπτυξη της κίνησης εξαγωγής κεφαλαίων από τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, κυρίως υπό τη μορφή δανείων, προς τα νέα κράτη της περιφέρειας. Υπενθυμίζουμε ότι η Ελλάδα, μετά το συμβιβασμό του 1878, αποκτά πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές μετά από 45 χρόνια αποκλεισμού.